Η δημοτικότητα των αθλητικών δραστηριοτήτων σε όλες τις μορφές της συνεχίζει να αυξάνεται σταθερά. Πλέον εκτός από τους επαγγελματίες αθλητές, υπάρχουν ερασιτέχνες αθλητές υψηλού επιπέδου (body building, cross training, tennis κτλ.) ,καθώς και οι περιστασιακά ενασχολούμενοι με αρκετές ψυχαγωγικές δραστηριότητες όπως πεζοπορία, kite-surfing, χορό κ.α. Όπως είναι αναπόφευκτο πολλοί από τους συμμετέχοντες συχνά τραυματίζονται.

Το κέντρο μας εξασφαλίζει ότι οι γνώσεις και οι κλινικές ικανότητες του προσωπικού,  παρέχουν ένα εξαιρετικό επίπεδο φυσιοθεραπευτικών υπηρεσιών σε αθλητές  με νευρομυοσκελετικούς τραυματισμούς, καθώς δεσμευόμαστε από το Musculoskeletal Association of Chartered Physiotherapists. Επίσης ενεργούμε με τα υψηλότερα επίπεδα ακεραιότητας και ηθικής συμπεριφοράς, όπως καθορίζονται από το Chartered Society of Physiotherapy (UK). Η μετεκπαίδευση του επιστημονικού υπεύθυνου του Physioconcept  στο  School of sport,exercise and rehabilitation sciences του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ εγγυάται ότι τα θεραπευτικά πρωτόκολλα αποκατάστασης που χρησιμοποιούμε στηρίζονται στις τελευταίες εξελίξεις της επιστημονικής έρευνας(evidence - practice) στο τομέα της φυσιολογίας και της άσκησης.

Για την ανάπτυξη θεραπευτικών προγραμμάτων άσκησης που καταλήγουν σε θετικά  από λειτουργική απόψεως αποτελέσματα για τον αθλητή, πρέπει  ο φυσικοθεραπευτής να διακρίνει τους παράγοντες (σωματικούς και ψυχολογικούς) που επιφέρουν  την  αποκατάσταση της ειδικής στο άθλημα ικανότητας του κάθε αθλητή και να αναγνωρίζει με ποιον τρόπο η εφαρμογή της θεραπευτικής διαδικασίας οδηγεί στην παροχή αποτελεσματικών και αποδοτικών υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να ενσωματώνει και να εφαρμόζει τις γνώσεις της ανατομίας, φυσιολογίας, κινησιολογίας, παθολογίας και της επιστήμης της συμπεριφοράς (behavioral science) καθ’ όλη την διάρκεια του προγράμματος του ασθενή. Είναι εξίσου σημαντικό ο φυσικοθεραπευτής να κατανοεί με ποιον τρόπο τα διαφορετικά είδη ασκήσεων (ασκήσεις αντίστασης, καρδιοαναπνευστικές ασκήσεις, αερόβιες ασκήσεις κτλ.) επηρεάζουν τους ιστούς και τα διαφορετικά συστήματα του σώματος (αναπνευστικό, μυοσκελετικό κτλ.) και τι αντίκτυπο έχουν σε βασικές πτυχές της φυσικής λειτουργίας. Τέλος, ένας θεραπευτής πρέπει να έχει την ικανότητα της διδασκαλίας, ώστε να μπορεί να εφαρμόζει τις αρχές της κινητικής επανεκπαίδευσης (motor learning) και  να μεταδίδει την απόκτηση κινητικών δεξιοτήτων (motor skills) μέσα από την καθοδήγηση (exercise instruction) και την εφαρμογή της λειτουργικής προπόνησης (functional training).